Καλοκαίρι 2011

Η ιστορία της ιστοσελίδας μας αρχίζει πριν το καλοκαίρι όταν ήρθαν και με βρήκαν από το σύλλογο γονέων και με ρώτησαν αν θα τους βοηθούσα να τη φτιάξουμε. Με την αρχή της χρονιάς και τη παρότρυνση της διευθύντριάς μας  ξεκίνησα να τη φτιάχνω.

Σχηματίσαμε τρία τμήματα εθελοντών με τα παιδιά: μουσικής, χορού και υπολογιστών τα οποία ασχολούνται με το να χτίζουν και να πλουτίζουν με υλικό αλλά και χρώμα και μουσική την ιστοσελίδα μας.

Η βασική λοιπόν ιστοσελίδα που βλέπετε είναι μόνο μια αρχή και μια βάση που έγινε πολύ γρήγορα αλλά με πολύ κόπο. Σκοπό έχει πρώτα από όλα να υπάρχει ένας νοερός τόπος συνάντησης παιδιών, γονιών και καθηγητών γιατί πάντα όταν είμαστε μαζί λειτουργούμε καλύτερα. Επίσης, θα ενημερώνονται όλοι για τις εκδηλώσεις που θα γίνουν μέσω του συλλόγου γονέων ή του σχολείου. Σε λίγο θα είναι έτοιμη και η σελίδα των μαθητών όπου θα ενημερώνονται οι μαθητές και για τα μαθήματα, τις σημειώσεις ή ότι άλλο αγωνιούν να μάθουν. Ακόμη, ετοιμάζουν τα παιδιά ένα βιντεάκι με μουσική και χορό για την ιστοσελίδα μας. Σκοπός δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η όλη ευκαιρία δημιουργίας και έκφρασης λίγο έξω από τα... τετριμμένα του σχολείου.

Σύντομα η επικοινωνία μας θα είναι καλύτερη αφού θα μπουν και φόρμες επικοινωνίας, forums και blogs μέσω των οποίων θα μπορούμε να επικοινωνούμε για διάφορα θέματα.

Πολλές υποσχέσεις όμως έδωσα και... αγχώνομαι  μήπως και δε μπορέσω να τις εκπληρώσω. Πρώτα ο Θεός λοιπόν...!

Εύχομαι όλοι να απολαύσετε αυτή τη νέα αρχή στην επικοινωνία μας και να τη στηρίξετε. Να είστε παρακαλώ επιεικείς γιατί δεν είμαστε επαγγελματίες στις ιστοσελίδες αλλά απλοί καθηγητές.

Ευχαριστούμε:

1. Πρώτα από όλα την διευθύντριά μας κυρία Καπαχτσή που στήριξε πολύ αυτή την προσπάθεια. Την ευχαριστώ που μου έδωσε την ευκαιρία (παρόλη την επιπλέον κούραση) να κάνω κάτι διαφορετικό με τους μαθητές μου και να μάθω τόσα από αυτή την εμπειρία.
2. Ιδιαίτερα τον συνάδελφο κύριο Λιάλιο που ήταν πάντα πρόθυμος να προσφέρει τη βοήθειά του. Θα έλεγα ότι είναι το πρότυπο συναδέλφου!
3. Τον παλιό μα πολύ αγαπητό  σε όλους μας διευθυντή κύριο Κουτσανδρέα που προσφέρθηκε να γράψει για την ιστορία του σχολείου μας (ο παλιός είναι αλλιώς ....όπως και να το κάνουμε!).
4. Την κυρία Σπάρταλη για τις υπέροχες φωτογραφίες του σχολείου (παλιές και καινούριες).
5. Επίσης όλους τους συναδέλφους που βοήθησαν με την υπομονή τους, αφού χάθηκαν και κάποιες ώρες μαθημάτων για να μπορέσουν να οργανωθούν με τις ομάδες των μαθητών.
6. Τον ξεχωριστό φίλο και συνεργάτη Χρήστο Χατζημλάδη χωρίς τη βοήθεια του οποίου θα ήμουν ακόμη στην αρχή.
7. Τους παρακάτω μαθητές που ασχολούνται εθελοντικά άλλοι με τον προγραμματισμό μιας υπο-σελίδας μαθητών, άλλοι με τη συλλογή και εισαγωγή υλικού στην ιστοσελίδα. Εύχομαι να μάθουν πολλά από όλη τους την εμπειρία και να το απολαύσουν.

*Η συνάδελφος Βιργινία, που πρόσφατα «έφυγε» από τη ζωή, έδωσε μαθήματα πληροφορικής αλλά κυρίως μαθήματα ήθους στους μαθητές μας, μαθήματα ανιδιοτελούς προσφοράς και εργατικότητας σε όλους μας, με τη δημιουργία ιστοσελίδας του σχολείου μας, αλλά το σπουδαιότερο μάθημα από όλα μας το έδωσε στο τέλος της σύντομης ζωής της: το μάθημα της αξιοπρεπούς στάσης απέναντι στον πόνο που ¨οργώνε鴨 σώμα και ψυχή, το μάθημα της στωικότητας, της καρτερικότητας, της υπομονής, το μάθημα της αληθινής πίστης, της πίστης που μετατρέπει τον πόνο σε χαμόγελο κι ελπίδα για τη μετάβαση στο χώρο της πραγματικής ζωής, της ζωής στην οποία η Βιργινία πάντοτε προσέβλεπε.